 |
 |
 |
 |
hoofdmenu
Login
Geachte Daisha,
Naar aanleiding van een reclameboodschap ,die te lezen was op een hyvespagina, willen we graag reageren. In de boodschap werd gesuggereerd dat u de kinderalimentatieproblematiek aan wil pakken. Hierover lezen wij echter niets op uw site. We vroegen ons af hoe u deze problematiek aan wil pakken. Ook wij hebben hier onze ideeën over aangezien het ons al een tijdje bezig houdt.
Door éénouder een basis salaris te geven, lost u dit probleem zeker niet op. In zekere zin bestaat dit al, het heet nu bijstand voor alleenstaande ouders. Hierin zit een sollicitatieplicht aan verbonden. Als het inderdaad zo is, dat u streeft naar een betere omgeving voor alleenstaande ouders met kinderen,
Het zal een mooi streven zijn naar een wet, die het mogelijk maakt om de kinderen te laten krijgen waar ze recht op hebben na een scheiding. In dit geval de kinderalimentatie.
Wanbetalers moeten de kans niet kunnen krijgen om aan hun verplichting te kunnen ontkomen. De overheid zal de kinderalimentatie over moeten nemen en uitbetalen aan de kinderalimentatiegerechtigde, zodat veel alleenstaande ouders niet in de problemen hoeven te komen.
De overheid zal via de belasting de kinderalimentatie in kunnen vorderen, eventueel met rente.
Misschien iets om over na te denken.
Met vriendelijke groet,
Inge
Ingrid
Beste Inge,
Bedankt voor je reactie. Het klopt dat wij de kinderalimentatieproblematiek willen aanpakken. In Daisha's praktijk krijgt zij met grote regelmaat te maken met moeders die in de problemen komen doordat de vader geen alimentatie betaalt. Vandaar dat wij hier vanuit de politiek verandering in willen brengen.
Ons programma is nog volop in ontwikkeling. We hebben nog veel meer aandachtspunten die we willen en zullen vermelden, maar helaas ontbrak het ons de afgelopen weken aan tijd. Vandaar dat je dit punt nog niet hebt aangetroffen. Wij hechten zeer veel waarde aan de ideeën van ervaringsdeskundigen. Er wordt in onze beleving té veel beleid van achter het bureau geschreven. Als je jullie ideeën met ons willen delen dan staan we hier zeker voor open.
Wat wij heel veel horen van moeders is dat de rechtbank de alimentatie vaak niet toekent omdat de vader niet voldoende geld heeft omdat hij inmiddels een nieuw gezin heeft gesticht. Omdat hij dit gezin moet onderhouden houdt hij geen geld over om zijn eerste vrouw en kind(eren) te betalen. Een maatregel die hierop genomen kan worden is bijvoorbeeld 'Het eerste gezin gaat voor'. De man is in eerste instantie verplicht om zijn eerste gezin alimentatie te betalen. Wat hij overhoudt kan hij aan zijn nieuwe gezin besteden. Er zullen altijd mensen blijven die ondanks een vonnis van de rechter weigeren om te betalen. Er dient onderzocht te worden hoe dit van geval tot geval opgelost kan worden.
Je noemt het basissalaris voor alleenstaande moeders in één adem met het alimentatieprobleem. Wij willen dit liever als twee verschillende zaken benaderen. Het basisinkomen van de moeder is puur bedoeld in het belang van het kind. De moeder wordt in feite door de staat betaald voor de zorg voor haar kind. Het kind kan hierdoor opgroeien in een vertrouwde omgeving, leert zich te hechten aan één persoon. Bewezen is dat dit zeer belangrijk is voor het kind om later een hechte relatie aan te kunnen gaan. Uiteraard moet de moeder niet verplicht zijn om in deze periode te solliciteren, behalve aan het einde van de vier jaar.
Het alimentatieprobleem oplossen is nodig omdat dit rechtvaardig is voor de moeders. De vader moet verplicht een redelijk bedrag van zijn inkomen afstaan aan de moeder, welke uitkering zij ook zou krijgen van de staat. Dat moet hier los van staan. De zaak veranderd, net als nu, als de vrouw een nieuwe relatie krijgt.
Je schrijft:
"Ons inziens creëert u meer problemen. Denk eens aan meiden die met opzet zwanger worden, omdat ze dat een basis salaris zullen krijgen van de overheid, ondanks dat u hierin voorlichting wilt geven."
Dit is nu ook het geval met mensen die een ww- of bijstandsuitkering krijgen, dus dit probleem bestaat al. Van ieder uitkeringssysteem kan misbruik worden gemaakt. Ook nu is het een trend dat vrouwen van rond de dertig bewust zwanger worden van getrouwde mannen om vervolgens de alimentatie te claimen. Hier dient in de rechtspraak wel rekening mee te worden gehouden, goede controle is nodig. Het is ook denkbaar dat een moeder de uitkering krijgt, en vervolgens het kind de hele week bij haar ouders achterlaat en niet voor het kind zorgt.
Ons uitgangspunt is vertrouwen waar mogelijk en handhaven waar nodig. We geven de moeders het vertrouwen dat zij de uitkering gebruiken om voor het kind te zorgen. Als blijkt dat zij dit niet doen, dan vervalt de uitkering en treedt de situatie in zoals deze nu al bestaat. Dus sollicitatieplicht en een andere uitkering.
Hartelijke groet,
Sander de Wijs
Naar aanleiding van een reclameboodschap ,die te lezen was op een hyvespagina, willen we graag reageren. In de boodschap werd gesuggereerd dat u de kinderalimentatieproblematiek aan wil pakken. Hierover lezen wij echter niets op uw site. We vroegen ons af hoe u deze problematiek aan wil pakken. Ook wij hebben hier onze ideeën over aangezien het ons al een tijdje bezig houdt.
Door éénouder een basis salaris te geven, lost u dit probleem zeker niet op. In zekere zin bestaat dit al, het heet nu bijstand voor alleenstaande ouders. Hierin zit een sollicitatieplicht aan verbonden. Als het inderdaad zo is, dat u streeft naar een betere omgeving voor alleenstaande ouders met kinderen,
- verhoog de alleenstaande ouder bijstand
- schaf de sollicitatieplicht af
- zorg dat de kinderalimentatie geïnd wordt
Het zal een mooi streven zijn naar een wet, die het mogelijk maakt om de kinderen te laten krijgen waar ze recht op hebben na een scheiding. In dit geval de kinderalimentatie.
Wanbetalers moeten de kans niet kunnen krijgen om aan hun verplichting te kunnen ontkomen. De overheid zal de kinderalimentatie over moeten nemen en uitbetalen aan de kinderalimentatiegerechtigde, zodat veel alleenstaande ouders niet in de problemen hoeven te komen.
De overheid zal via de belasting de kinderalimentatie in kunnen vorderen, eventueel met rente.
Misschien iets om over na te denken.
Met vriendelijke groet,
Inge
Ingrid
Beste Inge,
Bedankt voor je reactie. Het klopt dat wij de kinderalimentatieproblematiek willen aanpakken. In Daisha's praktijk krijgt zij met grote regelmaat te maken met moeders die in de problemen komen doordat de vader geen alimentatie betaalt. Vandaar dat wij hier vanuit de politiek verandering in willen brengen.
Ons programma is nog volop in ontwikkeling. We hebben nog veel meer aandachtspunten die we willen en zullen vermelden, maar helaas ontbrak het ons de afgelopen weken aan tijd. Vandaar dat je dit punt nog niet hebt aangetroffen. Wij hechten zeer veel waarde aan de ideeën van ervaringsdeskundigen. Er wordt in onze beleving té veel beleid van achter het bureau geschreven. Als je jullie ideeën met ons willen delen dan staan we hier zeker voor open.
Wat wij heel veel horen van moeders is dat de rechtbank de alimentatie vaak niet toekent omdat de vader niet voldoende geld heeft omdat hij inmiddels een nieuw gezin heeft gesticht. Omdat hij dit gezin moet onderhouden houdt hij geen geld over om zijn eerste vrouw en kind(eren) te betalen. Een maatregel die hierop genomen kan worden is bijvoorbeeld 'Het eerste gezin gaat voor'. De man is in eerste instantie verplicht om zijn eerste gezin alimentatie te betalen. Wat hij overhoudt kan hij aan zijn nieuwe gezin besteden. Er zullen altijd mensen blijven die ondanks een vonnis van de rechter weigeren om te betalen. Er dient onderzocht te worden hoe dit van geval tot geval opgelost kan worden.
Je noemt het basissalaris voor alleenstaande moeders in één adem met het alimentatieprobleem. Wij willen dit liever als twee verschillende zaken benaderen. Het basisinkomen van de moeder is puur bedoeld in het belang van het kind. De moeder wordt in feite door de staat betaald voor de zorg voor haar kind. Het kind kan hierdoor opgroeien in een vertrouwde omgeving, leert zich te hechten aan één persoon. Bewezen is dat dit zeer belangrijk is voor het kind om later een hechte relatie aan te kunnen gaan. Uiteraard moet de moeder niet verplicht zijn om in deze periode te solliciteren, behalve aan het einde van de vier jaar.
Het alimentatieprobleem oplossen is nodig omdat dit rechtvaardig is voor de moeders. De vader moet verplicht een redelijk bedrag van zijn inkomen afstaan aan de moeder, welke uitkering zij ook zou krijgen van de staat. Dat moet hier los van staan. De zaak veranderd, net als nu, als de vrouw een nieuwe relatie krijgt.
Je schrijft:
"Ons inziens creëert u meer problemen. Denk eens aan meiden die met opzet zwanger worden, omdat ze dat een basis salaris zullen krijgen van de overheid, ondanks dat u hierin voorlichting wilt geven."
Dit is nu ook het geval met mensen die een ww- of bijstandsuitkering krijgen, dus dit probleem bestaat al. Van ieder uitkeringssysteem kan misbruik worden gemaakt. Ook nu is het een trend dat vrouwen van rond de dertig bewust zwanger worden van getrouwde mannen om vervolgens de alimentatie te claimen. Hier dient in de rechtspraak wel rekening mee te worden gehouden, goede controle is nodig. Het is ook denkbaar dat een moeder de uitkering krijgt, en vervolgens het kind de hele week bij haar ouders achterlaat en niet voor het kind zorgt.
Ons uitgangspunt is vertrouwen waar mogelijk en handhaven waar nodig. We geven de moeders het vertrouwen dat zij de uitkering gebruiken om voor het kind te zorgen. Als blijkt dat zij dit niet doen, dan vervalt de uitkering en treedt de situatie in zoals deze nu al bestaat. Dus sollicitatieplicht en een andere uitkering.
Hartelijke groet,
Sander de Wijs
Reacties
Beste D. de Raad,
een groot probleem waar je mee zit.
Ben je al bij de instantie voor schuldsanering geweest? In maart hebben we hier aan een uitgebreid radioprogramma gewijd (www.radiomerlijn.nl - elke maandagavond om 20.00 uur is er 'Heel Nederland').
Dit is de verkorte versie ervan. Op deze site kun je veel lezen over schuldsanering: www.jurofoon.nl/nieuws/weblog.asp?id=2810
Als je schulden zich blijven opstapelen en je ziet er geen oplossing meer voor, dan kun je toegang vragen tot de wettelijke schuldsanering. Indien je door de rechter tot dit traject wordt toegelaten, dan kun je binnen drie tot vijf jaar schuldenvrij zijn.
Toelating Voordat je om toelating Wsnp kunt (Wsnp = wet schuldsanering natuurlijke personen) verzoeken, moet je eerst proberen je schulden in een minnelijk traject op te lossen. Dit houdt in dat je samen met een schulphulpverlener van de gemeentelijke schuldhulpverlening een inventarisatie van je schulden maakt, indien nodig je situatie stabiliseert, en vervolgens een betalingsvoorstel aanbiedt aan je schuldeisers.
Dit voorstel betekent doorgaans dat er aangeboden wordt een deel van de schuld te betalen tegen kwijtschelding van de rest. Het aanbod is gebaseerd op een spaarperiode van maximaal 36 maanden en met een maximale spaarcapaciteit. Indien door één of meer schuldeisers het voorstel niet wordt geaccepteerd, dan is het minnelijk traject mislukt. Het is dan mogelijk een verzoek tot toelating WSNP in te dienen bij de rechtbank.
Verzoekschrift en verklaring Voor toelating moet een verzoekschrift en een verklaring ex artikel 285 Fw aan de rechtbank worden overgelegd. De gemeente is verplicht mee te werken aan het opstellen van een dergelijke verklaring. Het verzoekschrift stellen zij ook vaak voor je op, maar dit zijn ze niet verplicht.
Een model van dit verzoekschrift kun je downloaden via www.wsnp.rvr.org en zelf, samen met de verklaring 285 Fw opsturen naar de rechtbank. Beide documenten dienen ondertekend te zijn. Enkele weken na indiening van het verzoek krijg je een oproep om voor de rechter te verschijnen en tijdens de zitting hoor je doorgaans of je wordt toegelaten of niet.
Het heeft nu weinig zin om je dat te vertellen, want het is al te laat, maar we raden zo wie zo altijd aan dat als je schulden maakt samen met een partner dit op beider naam te laten zetten. Degene die het meest verdient is dan het meest verantwoordelij k.
Elke week hebben we een ander thema in het radioprogramma (is internet radio, dus alleen via de computer te beluisteren). Zou je je probleem uitgebreid willen mailen, hoe het ontstaan is, wat er is misgegaan, etc. We kunnen dit dan in de uitzending bespreken. Je weet maar nooit waar de adviezen om er uit te komen vandaan kunnen komen.
Heel veel sterkte!
Hartelijke groet,
Daisha de Wijs
In mijn geval is het zo dat mijn ex mij met meer dan een half ton aan schuld heeft laten zitten.
Ik kan niks op hem terug verhalen omdat wij in tijden van samenleving geen samelevingscont ract hadden, alles stond op mijn naam en ik woonde al in de woning voor samenleving.
ik krijg en geen alimentatie en ik heb een bijna ton schuld en heb 3 kids
WAT DOEN JULLIE AAN DEZE PROBLEMEN?
RSS lijst voor reacties op dit bericht